Faith Intervention is een Drag Queen die haar ervaring in dit interview met ons deelt.
In dit klimaat is het belangrijk om niet alleen de vinger te wijzen naar Amerika, maar ook te begrijpen dat we in Nederland problemen hebben om op te lossen. Faith Intervetion deelt haar ervaring als drag queen in Nederland in een interview met een queen en de ervaringen waarmee zij in Nederland te maken heeft gehad. Een eerste persoonlijke ervaring.
“Hii Guurllsss, Ik ben Faith Intervention!”
“Ik ben zeer religieus opgevoed en bij mijn ouders thuis zijn geloof en religie de belangrijkste dingen in het leven, vandaar mijn naam Faith. Ik kwam op Intervention omdat ik mijn religiositeit niet tussenbeide liet komen met mijn homoseksualiteit. Dus ik koos ervoor om eruit te stappen en mijn eigen pad te volgen, met alle gevolgen van dien. Gevolgen als geen contact met iedereen die in dat geloof zit, inclusief mijn hele familie. Dat heeft mij veel pijn gedaan, maar niets is beter dan jezelf te zijn en het te kunnen uiten zoals jij dat wilt.”
ze vertelt verder
“Toen ik 5 jaar oud was zei ik tegen mijn moeder dat ik een meisje wilde worden. Ze wees het onmiddellijk af en vertelde me dat ik nooit een meisje zou kunnen worden. Gaandeweg stopte ik met erover na te denken, maar ik voelde me altijd anders. Ook al ben ik heel blij dat ik nu een jongen ben en het meest geweldige vriendje ooit heb, heb ik ook nog steeds die Diva in mij dat ik moest bevredigen, dus in december 2020 verhuisde ik en begon ik mijn eigen leven te leiden. Ik kocht mijn eigen make-up, jurken en pruiken en ik kon niet beschrijven wat er daarna gebeurde. Toen ik mezelf voor het eerst in een soort van ‘drag’ zag, was ik de gelukkigste girl op aarde! Dus hoewel de start niet altijd zo gemakkelijk was, kwam ik door elk obstakel heen en ben ik erg blij dat ik nu samen met mijn vriend woon. Vaak is geduld de sleutel, maar je hebt wel “faith” nodig, want “faith” verzekerde waar ik op hoopte.”
Wat is jouw ervaring met racisme in Nederland?
“Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik overal harder voor moest werken, uit de problemen moest blijven en dan nog werd ik vaak als stereotype neergezet. Ik leef iedere dag met de gedachten dat ik er niet bij hoor, omdat ik een kleurtje heb. Mensen hebben vaak niet door dat wat ze zeggen een groot impact kan hebben op gekleurde mensen al is het een grapje. Grapjes zoals: “Ik zie je niet als het donker is.” Of mensen die je een “aap” noemen, terwijl ik nog steeds een mens ben. Racisme is ook in Nederland een probleem dat aangepakt moet worden!”
Wat moeten mensen weten over hun manier van denken?
“Het is voor veel mensen lastig om over racisme te praten. Het is een moeilijk en beladen onderwerp. Nu er de laatste dagen veel discussie is over racisme en de rol van onze maatschappij daarin wordt daar veel aandacht aan besteed, maar spreek je uit tegen racisme niet alleen als Black Lives Matter in het nieuws is, of als er iets gebeurt in Amerika en niet alleen met een social media quote. Spreek je uit wanneer je hoort dat iemand een racistische opmerking maakt, als nou als grap is bedoeld of niet. We moeten bewust zijn van de schade dat racisme kan aanrichten. Laten we met z’n alle terugdenken aan de campagne #doeslief en laten we lief zijn voor elkaar.”
Hoe heeft het jou, of iemand die je kent geraakt?
“Racisme heeft me op diverse manieren geaffecteerd. De meeste mensen konden mij nooit echt thuisbrengen, omdat ik er niet per se zwart of wit uitzag. Dus ik heb me heel lang een buitenbeentje gevoeld. Daarbij heb ik ook hele vervelende, kwetsende woorden naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Hoewel me dat ontzettend raakte, heeft het me ook gevormd.”
“Ik let bijvoorbeeld op dat als ik voor het eerst ergens kom of als ik buiten ben ik dan gewoon Nederlands spreek. Sollicitatie gesprekken gaan vaak geforceerd en vol spanning, omdat je simpelweg bang bent om geaccepteerd te worden vanwege je kleur. Ik kan nog genoeg voorbeelden opnoemen. Iedereen hoort zich op zijn haar gemak te voelen ‘no matter’ je kleur of geaardheid.”
Waar moet volgens jou nog meer aandacht aan worden besteed omtrent dit onderwerp in Nederland?
“Het is al heel wat dat er openlijk over gesproken wordt en dat mensen opzoek zijn naar een oplossing, maar we moeten beseffen dat dit niet iets tijdelijk is. Dit moet constant aangehaald blijven worden, zodat iedereen er bewust van kan blijven en dat we dit probleem kunnen oplossen because BLACK LIVES MATTER!”
We bevinden ons in een tijd waar zwarte piet nauwelijks bevraagd mag worden en het N-woord in sommige kringen dood normaal lijkt om te zeggen. Kinderen bang zijn voor donker gekleurde mensen, omdat ze hebben gehoord dat die hen naar Spanje zouden ontvoeren. Waar mensen hun kinderen vragen waar hun nieuwe vriend of vriendin vandaan komt, zodra het kind niet ‘blank’ is, alsof daarmee iets over hun persoonlijkheid kan worden gezegd. Dit zijn dingen die hier spelen, die zo opgaan in de dagelijkse gang van zaken, dat ze als relevant gezien kunnen worden beschouwd, door mensen die niet met de keerzijde worden geconfronteerd.
We wijzen onze vinger graag naar Amerika, maar thuis hebben we onze eigen problemen die over het hoofd worden gezien, gebagatelliseerd worden of worden weggewuifd. Dit is een uitgelezen tijd om juist de dialoog aan te gaan, en ook misstanden in ons eigen land aan te kaarten. We zijn van mening dat we het meest progressieve land zijn, maar de realiteit is, dat we nog een lange weg te gaan hebben om dat statement waar te maken. Het word verborgen, onder het zand geschoven, maar als we echt vooruitstrevend willen zijn, hebben we nog aardig wat stappen te maken. Een houding aannemen, waarbij we pretenderen er al te zjin, gaat ons hierbij niet helpen.
Black lives also matter in the Netherlands.
Hier is elk leven net zo relevant als de ander. We kunnen niet doorgaan zoals het is, en onszelf vooruitstrevend noemen. Dat is niet hoe het werkt. #BlackLivesMatter
